Görme engelli binicinin hedefi paralimpik oyunlara katılmak
Ankara’da jokeylik yaparken attan düşmesi sonucu görme yetisini kaybeden lakin at sevgisinden vazgeçmeyen Tolga Dokuyucu, binicilik branşında paralimpik oyunlara katılan birinci Türk sportmen olmayı hedefliyor.
Profesyonel jokeylik mesleğine 2002 yılında başlayan Tolga Dokuyucu, mesleğinin 16’ncı yılında yarışa hazırladığı atın üzerinden düşmesi sonucu baş travması geçirdi. Geçirdiği kaza nedeniyle görme yetisini büsbütün kaybeden 2 çocuk babası 39 yaşındaki Dokuyucu, topluma ahenk sağlamak için başvurduğu rehabilitasyon merkezinde Braille alfabesi, akıllı telefon ve bilgisayar kullanımı ile bağımsız hareket tekniklerini öğrendi.
Yaklaşık 2 yıl süren uzun ve şiddetli tedavi sürecinin akabinde ailesi ve arkadaşlarının takviyesiyle atın üzerine tekrar çıkan Dokuyucu, Ankara’da gittiği Binicilik ve İhtisas Kulübünde antrenör Murat Erdoğan ile tanıştı. Çalışmalarını sürdüren Dokuyucu, para binicilik branşında 2028 Paralimpik Oyunları’na katılmayı hedefliyor.
– “Görme engelli olduğumu hissetmeden cet biniyorum”
Binicilikte görme engelli olarak 5 yıldır idman yaptığını belirten Tolga Dokuyucu, at terbiyesi ve at balesi olarak da bilinen para dresaj alanında çalışmalarını sürdürdüğünü kaydetti.
Geçirdiği kazanın akabinde cet binerken korkmadığını lisana getiren Dokuyucu, “Ata binmeyi çok seviyorum. Attan düşerek gözlerimi kaybettim, onlardan kopamadım, uzaklaşamadım. Görme engelli olduğumu hissetmeden cet biniyorum” dedi.
Tedavilerinin akabinde kazada kırılan bacağının düzgünleşmesini beklediğini, 2 yıl konutta kaldığını ve ömrüne devam etmenin yollarını aradığını aktaran Dokuyucu, şunları kaydetti:
“O müddet zarfında göremediğim için dışarıda ne olacağını bilmiyordum. Öncelikle dışarıya adapte oldum. Nasıl ilerleyebilirim, ortama nasıl ayak uydurabilirim bunları düşündüm. Bir görme engelli bireyin sokağa çıktığı vakit nasıl gezebileceğini bilmiyordum. Evvel derneğe giderek orada baston ve telefon kullanmayı bağımsızlığı, dışarıda rahat bir formda gezebilmeyi öğrendim. Kendimi geliştirdikten sonra spora, atlara dönmeyi istedim. Manejlere gitgide ‘Tekrar neden olmasın? Görmüyorum lakin cet binebilirim’ diye düşündüm. Ben görmüyorum lakin at görüyor. Ben görmesem de o benim gözüm olur, ben onun direksiyonu olurum. Ellerimle atı yönlendirebilirim.”
– “Şu anda atla bütünleşiyorum”
Binicilik hakimiyetini tekrar sağladığını ve mesleğinde ilerlemek istediğini vurgulayan Dokuyucu, “Şu anda atla bütünleşiyorum. Atın üstünde olduğum vakit çok huzurlu, memnun, bir boşluğa uçuyormuş üzere hissediyorum. Geleceğe yönelik gayem birinci evvel ulusal yarışlara katılabilmek. En büyük maksadım de paralimpik oyunlara gidebilmek. Görmeden cet binmek çok sıkıntı. Atı görmüyorum ancak denetim edebiliyorum.” diye konuştu.
– Murat Erdoğan: “Bizi tanıştıran onun at sevgisi”
Ankara Binicilik İhtisas Kulübünde antrenörlük yapan ulusal atlet Murat Erdoğan, para binicilik alanıyla tanışmasına vesile olan Tolga Dokuyucu hakkında, şu sözleri kullandı:
“Onunla birlikte karşılaşma koşmak istiyoruz. Bizim branşlarımız çok başka. Dresaj, mani atlama ve düz koşu dediklerimiz çok farklı branşlar. Dresaj ve pürüz atlamayı bir yere, düz koşuyu bir yere ayırıyorum. Tolga, şanssız bir kaza geçiriyor. Bizi tanıştıran onun at sevgisi. Kazadan sonra korkmamış yahut yılmamış, hayal kırıklığına uğramamış. Tekrar buraya atları sevmeye geldi, o formda tanıştık Tolga Dokuyucu ile. Sonrasında bir plan yaptık ve bir atın üzerine bindirdim. Akabinde da bu hale kadar geldi. Artık amacımız para dresaj yani engellilerin dresajı alanında ulusal karşılaşmalar koşmak. Akabinde da inşallah yurt dışında ülkemizi temsil etmek.”
Para binicilik alanında Tolga Dokuyucu’ya yardımcı olabilmek için kendisini geliştirmesi gerektiğini aktaran Erdoğan, şunları kaydetti:
“Ülkemizde para dresaj sportmeni örneği birkaç tane var. Ampute gazi bir askerimiz ve tıpkı vakitte serebral palsili deneyimli bir Alperen ağabeyimiz var. Tolga Dokuyucu’yu onlardan ayıran görme engelli olması. Bu Türkiye’de birinci, dünyada da çok ender. Benim de bilhassa bir mentöre gereksinimim var. Birkaç makaleye ulaşabildim ve yurt dışından birkaç bireyle konuşabildim. Onlardan da çok kısa bilgiler topladım. İnşallah deneyimlerimizle geliştireceğiz.”
