Spor yazarları Gençlerbirliği-Fenerbahçe maçını değerlendirdi
EMRE BOL – MOU FRENİ!
Mourinho’ya gidince sanki zincirlerinden kurtuldu Fenerbahçeli oyuncular! Taktik, savunma diye diye neredeyse Fenerbahçe’nin genlerini bozacaktı. Görün işte en baba teknik direktörlerden dediğimiz Mourinho’nun yokluğunda takım nasıl takır takır futbol oynuyor. Bu takımın Anadolu takımlarını yenmek için inanın hocaya bile ihtiyaç yok. Sezon içerisinde oynanacak önem derecesi yüksek karşılaşmalarda teknik adam becerisine ihtiyaç olur.
Mourinho’nun “çürümeye bıraktığı” İrfancan gerçekten büyük oynadı. O kadar değersizleştirildi ki, “satılsın, gönderilsin” diyenler oldu. Ulan Mourinho sana yazıklar olsun! Öz evlatlarımızı ne hale getirdin? Fenerbahçe taraftarının bu sezon ilk kez daha fazla gol için tezahürat yaptığını duydum! Hatırlayın kaleye isabetli şut çekmeden biten maçları…
Rakip Gençlerbirliği zayıf olmasına karşın sarı- lacivertlilerdeki oyun istediğini beğendim. Edson Alvarez orta sahada aralara giriyor, isabetli ve dikine paslarla oyunu kuruyor. Amrabat’a göre daha çok hücumu düşünüyor. Nene ise inanılmaz atletik ve enerjik… Diğer kanada Kerem Aktürkoğlu geldiğinde Fenerbahçe’nin daha çok pozisyon üretebileceğini düşünüyorum.
Şimdi yeni teknik direktörle ilgili bir sürü haber çıkıyor. Fenerbahçe yönetimine tavsiyem ismi ne olursa olsun yabancı teknik direktöre sakın gidilmesin. Yeni gelecek hocanın Fenerbahçe’yi, ligi bilmesi şart. Yoksa büyük bir zaman kaybedilecek. Benden söylemesi…
GÜRCAN BİLGİÇ – YİNE, YENİDEN…
Sadece hoca değişmemişti Fenerbahçe’de, diziliş de, anlayış da farklılaşmış, daha cesaretli, en önemlisi; formanın gerektirdiği anlayış vardı. İlk yarıdaki fırtınanın içinden 3 gol çıktı ama kaçanlar da bir o kadar oldu. Düşünün; “müthiş” dediğimiz Kadıköy’deki Kocaeli maçının tamamında 22 kere rakip ceza alanına giren takım, devre bittiğinde 19’daydı. Gözler yeni transferlere “merakla” odaklandı. Nene gol attığı içinde değil, oynadığı her dakika takımın bir parçası olmayı başardığından övülmeli. Alvarez, Amrabat etkisini sildi. Hızlı ve öne oynamayı sıkça düşündü. Direkt paslar da denedi. Kimin topu nasıl istediğini anlayınca damga vurduğu maçlar da olacak.
Böyle maçların “komutanları” da olur. İrfan Can ile Talisca aldılar sorumluluğu. Oğuz Aydın da bu tempoya katıldı. Diğerleri arkalarından gelince görkemli bir ilk 45 yaşandı. Sonrasında yorgunluklar geldi. 60’dan sonra değişikliklere rağmen hareketlilik bitti. Gol atmayı düşünmekten çıkıp, skoru koruyup, maçı kazanmanın peşine düştüler. Fred, İrfan Can Kahveci veya Talisca; adım atacak halleri kalmamıştı çıkarken… Çarşamba günü Şampiyonluğu kaybetmenin, o travmanın etkisine; Ankara’nın sıcak ve nemli havası da eklenince, “3 puanı alalım, gidelim” diye düşünmek kaçınılmaz oldu aslında.
Milli maç arasında, yeni teknik adamın baskıdan topu çıkartırken veya önde baskı yaparken, doğru pozisyonlanmayı onarması gerekiyor. Topu rakibe vermeyi “taktik” olarak kabul eden bu grubu, yeniden coşkuyla buluşturmak gerekiyor. “Yine, yeniden” demeliler.
MUSTAFA ÇULCU – KEYİF ALIYORLAR
Fenerbahçeli oyuncular prangalarından kurtulmuş, esaret dönemleri bitmiş, özgürlüklerine kavuşmuş ve uzun aradan sonra keyif alarak oynadılar. İsteyen, arayan, üreten bir F.Bahçe ve sakatlanıp çıkana kadar Mourinho’ya futbol dersi veren bir İrfan Can vardı. Alverez 4’lü defansın önünde ön libero gibi öne ve dikine oynayıp güç veriyor.
İlk yarıda elde edilen skor sonrası ikinci yarı F.Bahçe durdu. Yedikleri golde büyük savunma hatası vardı. Çağdaş Altay’ın verdiği faullerin yarısı faul değil. En-Nesyri aleyhine çaldığı faul çok garip! Fred sadece bir faul yaptı ama sözlü ikazla oyuncuyu ürkütüyor. İkaz olması gereken yerde yapılırsa oyuna katkı sağlar. 32’de oyunun oynandığı bölgede 2 top oldu. Sırf oyunu oynatacağım diye uygulamaları göz ardı edemezsiniz. Hatalı bir yorumdu. 23’te G.Birliği, 45+1’de Fenerbahçe penaltı bekledi, devam kararları doğru. Fenerbahçe’nin ilk golünün başlangıcında ve üçüncü golünde ofsayt yok, goller temiz.
